Í tvö ár hef ég verið mikill Ella´s unandi, enda vörur sem hafa allaf staðist væntingar. Þægindi, gæði og úrvalið er alltaf í fyrsta flokk. Til að nefna dæmi voru Ella’s skvísurnar fyrir fjögra mánaða börn fyrsta fæðan sem börnin mín fengu að smakka. Yngra barnið hjá mér er núna að verða 8 mánaða og erum við að byrja gefa honum meira af fastri fæðu en mauk. Í eldhúsinu mínu erum við með fullan skáp af skvísum frá Ella’s kitchen, mig langaði að prufa mig áfram með þær hvort það væri hægt að nota þær til dæmis við bakstur. Eftir smá stund á google fann ég heilan helling af uppskriftum sem er hægt að nota skvísurnar í. Ég rakst svo á uppskrift sem ég varð að prufa.. Tropical pönnukökur. Pönnukökurnar slóu í gegn, svo ég gerði slatta af þeim, skipti í lítil box og frysti svo við gætum alltaf gripið í þessar gómsætu pönnukökur.
Uppskrift. 2 The yellow one skvísur frá Ella’s kitchen 2 Egg 180g af hveiti 160g af mjólk
Aðferð Öllu blandað saman í skál. Hitið pönnuna á miðlungs hita. Takið um eina matskeið af deiginu og setjið á pönnuna. bíðið í smá stund þar til það koma litlar loftbólur á pönnukökuna og snúið henni svo við
Uppskriftin er ótrúlega einföld og tekur stuttan tíma að undirbúa. Ég má til með að deila því með ykkur að þessa dagana er tilboð á völdum skvísum í Nettó. Þið kaupið kassa af 7 skvísum en borgið bara fyrir 5. Ég veit ekki með ykkur en ég ætla gera mér ferð í Nettó og nýta þetta tillboð!
Nú á ég tvö börn og hef prufað að vita og vita ekki kyn.
Mér persónulega fannst langt um skemmtilegra að vita ekki kyn barnsins því fyrir mér skiptir það engu máli. Ég hef ekki haldið kynjaveislu fyrir sjálfa mig og mun að öllum líkindum aldrei gera það, auðvitað þykir mér gaman að hjálpa vinkonum mínum að halda svoleiðis veislur og einnig að vita hjá þeim. Þetta er bara ekki það sama þegar kemur að manni sjálfum og auðvitað er það algjörlega persónubundið hvað hver vill gera.
Mér fannst ég ekkert tengjast dóttur minni minna eða meira en stráknum þó ég hafi aðeins haft grun um hvor kyns hún væri. Mér fannst ég ekkert meira eða minna undirbúin fyrir barnið þó að ég hafi ekki vitað kyn þess, því í grunnin kaupir maður allar sömu nauðsynjar fyrir bæði kyn. Öll þurfa þau bleyjur, samfellur, náttgalla, sokkabuxur, rúm, bílstól o.s.frv. eini munurinn hjá fólki sem veit kynið er að það velur kannski ekki eins hlutlausa liti (þið vitið bleikt fyrir stelpu og blátt fyrir stráka „kynjalitir“ og allt það)
En alls ekki taka því þannig að mér hafi þótt eitthvað leiðinlegt að vita kynið með strákinn. Auðvitað var það æði líka, það er rosalega gaman að ímynda sér framtíðina með það ákveðna barn. „Vá hvað ég ætla að kaupa krúttlegustu töffaraföt EVER á HANN“ „Jesús hvað hann á eftir að vera sætastur í þessum jakkafötum“ og annað vakti mikla kátínu hjá þessari verðandi mömmu. En af sama skapi þá fannst mér ekkert lítið gaman að ímynda mér bæði með Alparós. „Ómæ hvað SB á eftir að vera krúttlegasti stóribróðir í heimi, passandi litlu systir sína eins og demant“ „Vá hvað það væri gaman að hafa bræðurna í alveg eins fötum“
Málið er að sama hvors kynsins maður „óskar“ þá óskar maður einskis meira en að barnið verði heilbrigt og hamingjusamt! Það er ekkert sem maður getur gert til að breyta uppskriftinni þegar bollan er þegar í ofninum og því skiptir mig höfuðmáli að barnið fæðist heilbrigt með 10 fingur, 10 tær, 2 augu, nef og munn… ekkert toppar það á forgangslistanum!
Síðast en ekki síst þá er ég ein af þeim sem þolir ekki „kynjagjafir“ eða þ.e.a.s gjafir aðeins ætluð öðru kyninu. Alparós var mikið í batman, superman og öðrum „strákafötum“ því mér bara fannst það sætt!
Börn hafa ekki hugmynd í hverju þau eru svona ný, af hverju ekki bara nýta það til þess að hafa þau snyrtileg, í þægilegum fötum sem þér finnst falleg… þú færð ekkert um það valið seinna meir!
Annars þá er fyndið að segja frá því að maðurinn minn veit kyn þessa barns sem nú er í ofninum og vinir mínir eru forvitnari en ég yfir hvor kynið sé á leiðinni… en þau verða bara að bíða eins og allir aðrir.
Í núna nokkur ár hef ég átt í miklum erfiðleikum með að byrja elska líkaman minn. Eftir marga matarkúra og æfingarplön var hugurinn á mér kominn í vítahring sem ég þurfti hjálp við að komast úr.
Fyrir nokkrum mánuðum byrjaði ég að fylgjast með Ásdísi Ingu á Instagram og varð strax heilluð af jákvæða viðhorfinu sem hún hefur. Þegar ég sá að hún var að byrja með BETA hóp á jathjalfun.is , sem hjálpar konum að brjótast úr þessum vítahring sem ég var komin í, tók það mig innan við 5 sekúdur að skrá mig.
Ég fékk það verkefni að skrifa bréf frá líkamanum mínum til mín, guð minn góður það er bara ein vika búin af 16 en mér líður eins og ég sé helmigi léttari. Ég mæli mikið með því að þið fylgið Ásdísi á Instagram (asdisih) og hlakkar til að deila með ykkur árángurinn sem ég veit strax að ég á eftir að sjá, ekki bara líkamlega heldur á andlegu hliðinni líka.
Elsku Saga. Ég veit þér finnst erfitt að horfa á mig, ég veit ég er ekki eins og ég var eða eins og þú vilt að ég sé. Við höfum farið saman í gegnum ótrúlegustu hluti saman, við höfum saman komið tvemur börnum í heimin, við höfum saman verið í okkar versta formi og okkar besta formi. Ég vill að þér líði vel, að þú þurfir ekki að skammast þín fyrir mig, að þú getur orðið stolt af mér aftur. Það er svo mikið sem ég vildi að ég gæti sagt þér en á sama tíma veit ég að þú myndir lítið hlusta á það. Ég gat ekki gert eins mikið og ég vildi eftir fæðinguna og ég veit þú sérð það á mér, en ég reyndi mitt besta og mun halda áfram að reyna mitt besta ef þú hjálpar mér við það. Ég er þakklátur fyrir að hafa fengið að ganga í gegnum báðar meðgöngurnar með þér, en eins og það tók á sálina þína að sjá mig breytast, þá tók það líka á mig. Ætli ég sé kannski ekki líka smá sár út í þig, því það var ég sem var með þér í gegnum verkina á meðgöngunni og ég sem breytti mér svo við gætum gengið með börnin. En þrátt fyrir allt þá gefst ég ekki upp á þér þó svo þú ert að gefast upp á mér. Afhverju eigum við endalaust í þessu ástar og haturssambandi? Ef ég stend mig illa þá þolir þú mig ekki, en ef ég send mig vel þá elskar þú mig. Ef ég er búinn að standa mig vel í smá tíma þá verðlaunaru þig með sætindum en þolir mig svo ekki fyrir það. Þegar þú lítur í spegil langar þér að gráta og já stundum grætur þú. Þú ert ekki ein, ég græt með þér því ég vill ekki vera það sem veldur þér vanlíðan. Stundum held ég að sama hvað ég eigi eftir að gera þá verður alltaf þetta haturssamband á milli okkar. Því þú berð þig alltaf saman við aðra, eða hvernig þú varst áður en við gengum með börnin. Þegar þú nærð markmiðinu sem við setjum okkur saman, þá er það ekki nógu gott, svo við setjum okkur annað stærra markmið. Prufum kannski nýtt æfingar prógram, nýjan matarkúr, ný fæðubótaefni eða nýjan fatnað sem á að grenna mig. Ég veit ég er ekki eins og vinkona þín, eða fólkið sem þú ert að fylgjast með á Instagram, ég er kannski ekki með jafn gott þol eða í jafn góðu formi en ég er hérna fyrir þig. Þetta er ekki slagur sem ég einn get unnið, já eða þú ein, við gerum þetta saman og vonandi einn daginn getum við aftur orðið eins og við vorum. Ég vona og veit að þú vonar það líka, að einn daginn getum við komist úr þessum haturs vítahring sem við erum komin í. Ég vill gefa þér loforð en vill þá að þú reynir að gera dálítið fyrir mig. Ég vill að þú reynir að hafa meiri þolinmæði fyrir mér, ég vill að þú takir næstu vikur og reynir að finna einn góðan hlut við mig og einblínir á hann í staðin fyrir gallana. Ég vill að þú reynir þitt allra besta í að fara ekki í öfgar, hvort sem það snýr að óhollum eða hollum mat sem og æfinum. Í staðin lofa ég þér því að ég mun ekki gefast upp á þér og standa með þér í þessu fallega ferli sem við erum núna að ganga í gegnum að byrja elska hvort annað upp á nýtt. Sama hve erfitt það mun vera.
Yngra barnið hjá mér er núna ný orðinn sex mánaða og hefur aldrei sofið heila nótt.Til að taka nánar fram þá hefur hann aldrei sofið lengur en í samfellda 2-3 tíma.
Ég var orðin buguð af þreytu og taldi niður mínúturnar þar til hann lagði sig svo ég gæti lagt mig með honum. Sonur minn var líka orðinn þreyttur og við vorum komin í vítahring með svefinn hans. Við prufðum öll ráð í bókinni en ekkert virkaði. Allt frá því að hafa hann í sínu rúmi, að gefa honum helling að borða fyrir svefn yfir í að gista hjá ömmu sinni.
Ég hringdi þá í hjúkrunarfræðing, taldi upp allt sem við vorum búnar að reyna og hún stóð á gati hvað væri hægt að gera. Eftir að við spjölluðum í smá stund og sagði henni nánar út í hvernig næturnar væru, að hann væri yfirleitt að vakna á 1.5 tíma fresti bara til að fá nokkra sopa af mjólk, fann hún grein sem hún ráðlagði mér að lesa. Greinin er skrifuð af Maríu Gomez og er á Paz.is, set link neðst í færsluna og mæli með að allir verðandi eða nýbakaðir foreldrar lesi hana! Til að byrja með var ég frekar tvísýn á þessa aðferð. Ég átti að leggja hann upp í sitt rúm, segja góða nótt og mátti bara kíkja á hann á þriggja mínútna fresti. Þegar ég fór inn til hans átti hann að fá lágmarks þjónustu, duddan upp í munninn, breiða yfir hann og aftur fram í þrjár mínútur. Ég var ekki alveg á því að þetta væri leiðin að leyfa barninu að gráta þar til hann sofnaði og eflaust margar mömmur sem skilja hvað ég á við. En tilgangurinn með að kíkja á hann á þriggja mínútna fresti þar til hann sofnar er að gefa honum þetta öryggi, að hann viti að ég sé þarna. Að honum líði ekki eins og hann sé einn og yfirgefinn.
Ef þú ert að spá í að prufa þessa aðferð en ert smá efins langar mig að deila með þér nokkrum punktum sem hjúkrunarfræðingurinn sagði við mig. ⦁ Er barnið í lífshættu á að gráta? ⦁ Ertu að yfirgefa barnið þegar þú ert að kíkja á hann á þriggja mínútna fresti? ⦁ Svefn er nauðsynlegur fyrir alla, bæði þig og barnið þitt. ⦁ Ef þú ætlar að kenna barninu þínu að sofa verðuru að gera það fyrir níu mánaða aldur eða eftir átján mánaða aldur. ⦁ Þetta verða nokkrar erfiðar nætur og svo fáið þið bæði svefninn sem þig hefur dreymt um.
Fyrsta nóttin af svefnþjálfun. Ég ætla ekkert að skafa af því að fyrsta nóttin var hræðileg! Eftir að hafa svæft barnið í fanginu frá því hann fæddist og sofa með hann alveg upp við mig í sex mánuði voru þetta mikil viðbrigði fyrir okkur bæði. Ég lagði hann upp í rúm, stillti skeiðklukkuna á símanum og svo beið ég. Fyrstu 4 skiptin sem ég fór inn voru ömurleg, hann grét og ég beið við hurðina með hnút í maganum og mesta samviskubit sem ég hef nokkurntíman fundið fyrir. Næstu tvö skiptin var hann orðinn alveg rólegur og í síðasta var hann sofnaður.
Það tók ábyggilega meira á mig heldur en hann þessar tuttugu mínútur, því drengurinn svaf í fjóra tíma. Klukkan var rétt eftir miðnætti þegar hann vaknaði og það tók þrjú korter fyrir hann að sofna aftur. Eftir það svaf hann til morguns. Í kjölfarið urðu daglúrarnir daginn eftir mun auðveldari og þurfti ekkert að svæfa hann! Önnur og þriðja nóttin. Aðra nóttina tók hálftíma fyrir hann að ná að sofna EN hann svaf alla nóttina. Þriðju nóttina voru daglúrarnir búnir að ganga svo vel sem og nóttin þar á undan. Ég lagði hann upp í rúm og fór fram, tilbúin í rútínuna sem var að byrja myndast hjá okkur. Nema hvað að 10 mínútum seinna fatta ég að ég hafði ekki stillt klukkuna eða kíkt á hann, þegar ég kem inn í herbergi er barnið sofnað! Og já hann svaf alla nóttina. Við erum núna á nótt fjögur og það er jafn auðvelt að setja hann upp í rúm að sofa og mig sjálfa. Okkur líður báðum mun betur eftir bara tvær nætur af góðum svefn, held ég hafi vanmetið mjög hvað góður svefn getur haft áhrif á allt hjá mann. Ég mæli 150% með því að foreldrar og verðandi foreldrar kynni sér þessa aðferð, því hún hefur gjörsamlega bjargað okkur. Hér er likur af greininni.
Nú hefur þetta ástand staðið yfir í allt of langan tíma og margir foreldrar alveg að bugast (eða bara algerlega búnir að því).
Við erum að leyfa mun meiri skjátíma en við þorum að viðurkenna en vitiði hvað? Það er bara allt í lagi!
Við horfum að þessar “Picture perfect“ mömmur sem baka bananabrauð og sykurlausar súkkulaðimuffins með börnunum, á meðan ert þú að reyna þitt besta að halda barninu uppteknu svo þú getir klárað netfundinn og haldið í við vinnuna… Þú horfir á litla fullkomna engilinn þinn með oreo kex yfir hvolpasveitinni og færð stærsta mömmviskubit sem þú gætir mögulega fengið.
Ekki gera sjálfum ykkur það. Við erum öll í mismunandi stöðum, sumir foreldrar bara hafa tíma fyrir þessa glansmynd og vitiði hvað? 90% þeirra eru ekki einu sinni “þetta foreldri“ nema bara hluta tímans og skella inn sætri mynd því þau LOKSINS höfðu tíma til að gera eitthvað skemtilegt.
Þessar endalausu færslur um að
“Fjöllan í fjöruferð“
“Tröllaleir og föndur“
Ekki láta þær draga þig niður því barnið þitt kláraði netflix á meðan þú lærðir og þú náðir bara rétt að kíka út í boltaleik í örfáar mínútur í gær.
Eða þeir sem ná loksins að koma smá framkvæmdum í verk
“Ég tók baðherbergið í gegn“
“Loksins búin að taka til í geymslunni“
Og það eina sem þér hefur tekist að klára er snakkpoki og kók í dós í dag. Vaskurinn virðist framleiða óhreint leirtau og þú ert farin að hræðast það hvað gæti leynst í botni óhreinatausins.
Við erum þarna flest en þótt ótrúlegt megi virðast þá eru mjög fáir sem stæra sig á óunnum verkum og frestunaráráttu.
Eini tíminn sem þú virðist geta fengið smá me-time síðustu vikur er ef þú vogar þér í búðina eða læsir þig inná baði… We have all been there og ég held að margir foreldrar sem eru heima allan þennan tíma fara óþarflega oft inn á bað að “pissa“ og fá 2 mínútur til að anda og ná saman fésinu.
Á instagram er mynd af börnum vina þinna lita í friði svo þæg, þú lítur upp og litla fallega blómið þitt er að enda við að klára þetta líka myndarlega listaverk á eldhúsvegginn á meðan þú stendur við eldamennskuna… Þar fór það.
Þú horfir á fjölda fólks sem missir ekki úr svo mikið sem einum degi af heimaæfingum því jú ríkamsrætarstöðvar eru lokaðar, þú afrekaðir að labba út í búð og bera 4 innkaupapoka þrjár götur.
Eftir allar þessar glansmyndir og hashtög á við #Stuðkví og #gamansaman er ekki nema von að við óskum þess að hafa meiri tíma með börnunum og geta skipulagt okkur betur en það, því miður virðist ekki gerlegt að bæta við klukkutímum í sólarhringinn.
Coviskubitið er að éta þig upp
Af hverju er ég ekki að lesa meira, taka til, laga þakið, fara í gönguferðir, hekla, prjóna og sauma?
Af hverju er ég ekki að nýta þennan tíma með börnunum eins og allir aðrir?
Af hverju er ég ekki í stuðkví?
En raunveruleikinn er sá að þú ert með miklum meirihluta fólks í heiminum í dag.
Þú ert í fullri vinnu að heiman ásamt því að sinna:
-Kennarahlutverkinu með hjálp kennara barna þinna
-Tónlistakennslu jafnvel þó þú hafir jafnvel aldrei spilað sjálf/ur á hljóðfæri barnsins
-Íþróttaæfingum með hjálp þjálfara svo barnið missi ekki úr
…
Þú jafnvel ert að vinna í framlínustarfi og kemur heim eftir langa vakt, þig langar helst bara til að setja tærnar upp í loft og láta þig sökkva í sófann.
Sumir eru að kljást við óvænt atvinnutap því ástandið setti fyrirtækið á hausinn eða varð að gera ríflegann samdrátt.
Sumir eru að kljást við að þurfa að hjúkra ástvinum
Við getum ekki sett okkur öll á sama pall því jafnvel í fullkomnum heimi þar sem allt er eins og það á sér að vera er það ekki raunhæft að miða sig við aðra og líf þeirra. Við komum öll af mismunandi uppruna og öllum mögulegum lífsreynslum.
Við erum öll bara að reyna að komast í gegnum þetta og gerum það öll á okkar hátt. Sumir njóta þess að fara á fullt í framkvæmdi á meðan aðrir njóta þess að fá sér rautt þriðja kvöldið í röð, skella maska í smettið og horfa á Bachelor í lok dags.
Verum ekki að drekkja okkur í coviskubiti eða momshamea/dadshamea aðra. Do your own thing og komum okkur bara í gegnum þetta heil!
Eftir langt hlé kemur loksins inn nýr vikumatseðill. Desember fór allur í prófalærdóm, verkefnavinnu og jólaundirbúning með tilheyrandi stressi og tímaleysi, og svo fékk Maísól berkjubólgu og var mikið lasin rétt fyrir jól. Það var því minna um eldamennsku og skipulag heldur en vanalega. Það voru ófá kvöld þar sem var eggjahræra eða skyr í kvöldmatinn, en það var svo sem bara ágætt þar sem nóg var borðað af þungum máltíðum yfir hátíðirnar. Núna eru allir komnir aftur í sína venjulegu rútínu eftir jólafrí og ég verð að viðurkenna að það var ljúft að fara með krakkana á leikskólann fyrsta daginn eftir langt frí og setjast svo við tölvuna í ró og næði með kaffibolla og halda áfram að vinna í mastersritgerðinni. Næstu dagar fara í ritgerðarskrif og svo fer skólinn að komast í gang aftur hjá mér eftir frí, þannig að lífið er hægt og rólega að komast aftur í fastar skorður.
Hér kemur fyrsti vikumatseðillinn 2020 gjörið þið svo vel:
Mánudagur: kjúklinga enchiladas, salsasósa, sýrður rjómi og ferskt salat
Þriðjudagur: steiktur fiskur í raspi, soðnar kartöflur, gúrka og paprika
Miðvikudagur: lasagne með nautahakki, hvítlauksbrauð og ferskt salat
Það mætti stundum halda að talan 10 væri mín lukkutala. En árið 2010, 10 janúar, var ég það heppin að fá titilinn í fyrsta skipti sem móðir einhvers. Það ár var ég nú aðeins 16 ára, hafði ekki hugmynd um hvað ég væri að koma mér í. Og þess vegna langaði mig til þess að skrifa pistilinn, á 10 unda afmælisdegi dóttur minnar. Þó hann komi nú seinna en þann dag þar sem við gerðum okkar besta til að gera þennan stórmerkilega dag sem skemmtilegastan fyrir stelpuna.
Ég ætla ekki að hafa þetta einhverja svaðalega væmna færslu um hversu mikið ég elska að vera mamma, heldur ekki að hafa þessa færslu um það hvernig það er að vera ung mamma. Ég veit það, þú veist það og allir þeir sem kunna að reikna geta fattað það að hvort sem ég verð þrítug eða níræð verður dóttir mín alltaf 16 árum yngri en ég. Svo titilinn mun ég bera með mér þar til ég fer í gröfina. Mig langar að hafa þessa færslu samt nokkurnvegin um það hvernig það er að vera ung mamma og hversu mikið ég elska það – nema óbeint. Mig langar til þess að telja upp nokkra hluti sem ég var ekki búin að hugsa út í þennan rólega sunnudag þegar Theodóra fæddist.
Ég var það heppin að kynnast ástinni fyrr heldur en margir aðrir. Ég get ekki sagt að ég sé sú yngsta á íslandi sem hefur átt barn á kynþroskaaldrinum, né að ég sé sú eina. En ég var það heppin að verða móðir á undan flest öllum sem ég þekkti. Ég hef áður komist í blöðin fyrir það að vera verjandi titilinn, meira að segja kom ég fram í sjónvarpi. En ég hinsvegar get alveg sagt að ég mun ekki mæla með honum fyrir neinn – þetta er ekkert eitthvað til að grínast með. En ég mun heldur ekki mæla gegn því, því þá væri ég sjálfrátt að skjóta mig í fótinn. Það eina sem ég get sagt við næstu 15 ára stelpu sem kemst að því að hún er ófrísk og grætur allt atlandshafið á baðherberginu hjá sér er:
Þetta er hægt !
Þetta er ekki ógerlegt, þetta er ekki auðvelt en þetta er hægt. Þetta er drullu (fokking) erfitt og það sem þú ert að leggja á litlu þig fyrir annan lítin einstakling er svaðalegt. Og þar skiptir það engu máli hversu gamall þú ert ! Uppeldi á barni er alltaf erfitt á einhverjum tímapunkti. En þegar þú ert tilturlega ennþá sjálfur að reyna að finna þína köllun í lífinu getur það verið mikið bras að bæta við annari framtíð ofan á það. En ef þetta verður raunin þín, þá áttu ekki eftir að sjá eftir einu augnarbliki. Það sem Theodóra kom með inn í líf mitt er eitthvað sem annar einstaklingur hefði aldrei getað gert. Þetta gera bornin, þau koma með eitthvað inn í líf þitt og það er aðeins þetta barn sem getur gefið þér þá upplifun,. Þó það koma fleiri börn þá koma þau alltaf með eitthvað annað sem hitt barnið gat ekki gefið þér. Viðurkennum það börn eru mögnuð.
17 ára með 10 mánaða Theodóru
En ofan á þetta allt þá kveið ég mikið fyrir þessum afmælisdegi hjá henni. Þar sem ég er aðeins 26 ára fannst mér einhvernvegin mjög súrt að ég ætti 10 ára gamalt barn. Flest allar spurningar sem ég sé á mæðrahópum og færslur á öðrum mæðrabloggum innihalda yfirleitt færslur um talsvert yngri börn. En nú erum við komin á þá stoppistöð þar sem ég er hálftýnd. Því þetta var ekki eitthvað sem ég var búin að hugsa út í þegar ég átti stelpuna. Það eru aðeins 3 ár í það að ég FERMI! Og þá er ég rétt að skríða í 30 árin þegar ég verð búin að ferma fyrsta barnið mitt. Ég þekki nú nokkrar sem eru jafnaldrar mínir sem munu standa í því sama og ég á þessu fermingarári sem mun koma og ég held að þær séu ekkert minna að fá nett sjokk yfir þessu öllu saman. Ég man þegar Theodóra varð 9 ára, þá grét ég hljóðlátum tárum yfir því að ég væri 25 ára búin að ráða yfir barninu helmingstíman sem ég fengi minn atkvæðisrétt. Því jú þarna voru aðeins 9 ár í 18 ára aldurinn.
Kannski er ég líka skrítin en þegar hún var yngri var ég ekki búin að koma því fyrir í hausinn á mér hversu rosalega mikill karaktersbreytingar yrðu. Þarna var ég með lítin hnoðra sem gerði ekkert annað en að væla í mér um að fá einn annan ís og ég gat klætt hana í kjóla eins og mig listi. Núna í dag get ég gleymt því að senda barnið frá mér í kjól, þetta barn vill nánast ganga aðeins í íþróttabuxum og bolum. Hún elskar tölvur og að teikna, ásamt því að áhætturnar sem þetta barn tekur valda okkur fjölskyldunni oft væg hjartaáföll. Hún hefur lent á bráðamóttökunni oftar en ég get talið á báðum höndum. Hún sem dæmi náði einhvernvegin í fyrra að brjóta á sér olnbogann í einhverjum fimleikaæfingum út í garði, svo hrakvallabálkinn fær hún í beinan legg frá móður sinni þar sem ég var mjög svipaður krakki.
1 árs afmælisdagurinn hennar Theodóru!
Það sem ég gerði mér einnig alls ekki grein fyrir er hversu mikið heimurinn hefur breyst á þessum stutta líftíma sem barnið hefur lifað. Fyrir mér var ég búin að hugsa það að hún myndi hafa gaman af því að fara í allt það sem mér fannst gaman þegar ég var á þessum aldri, en núna í dag myndu krakkarnir horfa á mig eins og ég væri risaeðla. Það reyndar vakti mikla lukku í afmælinu hennar um daginn að hafa pakkaleik og stólaleik, svona leikir sem við vorum vön að hafa í okkar afmæli þegar við vorum yngri. En ég viðurkenni fúslega að mér brá þegar ég heyrði að það hefði vakt mikla lukku.
Ég átti reyndar alltaf von á því að fá augnargotur á hverjum foreldrahitting í skólanum hennar Theodóru, en það er eitthvað sem ég er löngu hætt að kippa mér upp við og ég skil þau alveg! Sumir foreldrarnir þarna eru með börn á mínum aldri og finnst mjög skrítið að vera að ræða um skólahald barnanna sinna með manneskju á mínum aldri. Svo það skil ég mjög vel, og er ekkert sár lengur út af því. Ég hef einmitt verið á leið í foreldraviðtal með stelpunni þegar kennarinn spurði okkur báðar hvort við værum að bíða eftir foreldrunum. Ég hafði aldrei hitt kennarann svo ég gerði ekkert annað en að brosa og segja að ég héldi að ég væri nú að koma á fund með henni sjálf. Ég hef lent í því að strákarnir í 10 undabekk (mín ágískun) hafa flautað á mig þegar ég er að sækja stelpuna í skólan. Svo það er ýmislegt sem maður lendir í þegar maður er svona unglegur. Ég reyndar veit það vel að ég er ekkert eitthvað svakalega gömul í útliti, það gengur í ættinni.
Svo er það nú ansi margt í viðbót sem ég hafði ekki gert ráð fyrir þegar ég átti stelpuna. En með einhverjum hætti sama hversu oft ég byrja þá kem ég því ekki niður í orð. Ég veit bara að ef staðan væri ekki svona í dag væri ég ekki gift manninum mínum, væri ég ekki með 4 börn að fæða og ala upp. Svo ég þakka stelpunni nánast daglega fyrir að hafa komið í líf mitt svona snemma, það er ekki allir svo heppnir að geta eignast börn. Því oftar sem ég er spurð út í stelpuna og fæ nánast gargað á mig „VARSTU 16 ÁRA?!“ því meira get ég sagt þeim að ég var bara heppnari en þau. Því ég var það heppin að ég kynntist ástinni í lífinu snemma og ég myndi aldrei vilja breyta því.
Nú á ég 2 börn og með annað í ofninum. Ég var búin að steingleyma hvað það var mikill höfuðverkur að hugsa fyrir því hvað væri alveg nauðsynlegt að eiga fyrir barnið og hvað væri í raun bara munaður, svo auðvitað höfum við líka mis mikið pláss undir þann búnað sem þessum elskum fylgir og því þarf að velja hvað sé nauðsynlegra en annað.
Nauðsynjar
Svefnaðstaða – Fyrst af öllu þarftu að hafa eitthvað fyrir barnið að sofa í. Vagga getur verið mjög hentug en hún er alls ekki nauðsynleg og er aðeins notuð í stuttan tíma fyrir utan það að hún getur verið plássfrek ef rýmið er ekki sem mest. Þess vegna kaus ég með fyrsta barn að kaupa bara rimlarúm og nýttist það honum til 3 ára.
Skiptiaðstaða -Nú því næst er alveg must að hafa einhvern þægilegann stað til þess að skipta á barninu, ég var með skiptiborð með bæði mín eldri og mun nýta það sama með þriðja þegar það mætir, en það er ekki svo nauðsynlegt að það sér skipti“borð“ heldur er alveg nóg að hafa bara dýnu sem þú getur haft með þér um alla íbúð, skiptiborðið sem ég hafði fyrir elsta barn í 2 herbergja íbúð var einfaldlega bara fyrir og hefði því alveg mátt vera án. Ég skipti hvort eð er bara á honum mest í rúminu með roptusku undir honum.
Bílstóll – Það er auðvitað nauðsynlegt að eiga bílstól til að ferja þessar gersemar milli staða og þá fyrst frá spítala heim.
Vagn – Vagn er eitthvað sem þú munt nota óspart fyrsta árið og ekki skemmir fyrir að kaupa kerru sem hægt er að skipta milli vagnstykkis og kerru, þannnig endist græjan enn lengur. Þar sem ég ferðaðist ekki neitt rosalega mikið með strákinn á bíl fyrsta árið þá nægði mér að vera með góðan einangraðann vagn og kerrustyrrki en með stelpuna þá keyptum við pakka sem var með vagn- og kerrustykki og millistykki fyrir bílstólinn svo við notuðum í raun bara grindina fyrstu mánuði með bílstólinn.
Brjóstagjafapúði – Hvort sem þú stefnir á að hafa barn á brjósti eða gefa pela þá er gjafapúði einstkalega þægilegur til að auðvelda matartímann. Ekki skemmir það heldur fyrir að þessi púði getur auðveldað þér svefninn á síðustu metrunum líka.
Skiptitaska – Þegar ég segi skiptitaska er ég ekki endilega að benda á að þú þurfir að kaupa þér dýrustu töskuna með 3,764 hólfum sér hönnuðum fyrir hvern hlut fyrir sig. Það nægir alveg að nota góða tösku sem rúmar bleyjur, blautbréf og auka sett af fötum.
Brjóstapumpa – Ég mjólka eins og verðlaunakýr og þurfti með bæði börnin að létta aðeins á á meðan flæðið var að jafna sig (Stálmar eru eitthvað hannað af skrattanum sjálfum) en það auðveldar líka ef þú þarft að fara frá barninu í lengri tíma bæði með því að hægt er að undirbúa það með að mjólka fyrirfram og einnig að létta á á meðan þú ert ekki heima.
Peli og snuð – Ef þú ert að eignast þitt fyrsta barn er engin leið fyrir þig að vita hvernig brjóstagjöfin mun ganga og því alltaf gott að hafa varann á og vera undirbúin því að mjólka kannski ekki of vel. Sömuleiðis þá liggja sum börn bara á brjóstinu til að svala sogþörf og þá er alltaf gott að geta gripið til snuðsins og forðast of örvun á mjólkinni og gefa túttunum smá frí.
Roptuskur/taubleyjur – Ef barnið þitt er eitthvað eins og mitt fyrsta þá mun koma smá (mikið) af mjólkinni upp aftur með ropanum og þá alltaf gott að hafa eitthvað til að grípa það, þessar tuskur nýtast nefnilega líka í svo mikið meira en bara það. Ég keypti stórar til að leggja í rúmið undir höfuð barnsins, ég nota þær stundum við bleyjuskipti og ef þú hefur ekkert annað þá er hægt að nýta þær sem smekk.
Eyrnapinnar – Þú þarft eyrnapinna til að þrífa naflastubbinn þar til hann dettur af, annars er hætt við að sýking komi upp.
Náttgallar með sokkum – Þar sem maður fer skammt fyrstu vikurnar með barnið þá er best að eiga góða náttgalla til að hafa það notalegt í á daginn og líka til að halda litlum tásum hlýjum.
Samfellur – Sokkabuxur – Það er einfaldlega lang þægilegast að hafa barnið í sem fæstum flíkum til að auðvelda lífið.
Teppi – Börnin mín voru hvorug miklar sængurpersónur og spörkuðu þeim fljótlega af sér þegar þau fóru að geta það. Þess vegna notaði ég meira teppi en sæng.
Brjóstahlífar og nipplecream – Algengt er að konur séu lausmjólka og þá sakar ekki að hafa annað hvort púða sem draga í sig mjólkina eða hjálm sem safnar henni saman. Sömuleiðis getur brjóstagjöfin byrjað brösulega eins og hjá svo mörgum konum, ekki spara peninginn í lanolin krem (eða sambærilegt) því sár á geirvörtu eru ekki skemmtileg.
Gjafahaldarar – Ég notaði mest íþróttatopp fyrstu vikurnar með strákinn en guð hvað það er langt um þægilegra að nota gjafahaldara/topp og þeir eru líka góðir þegar venjulegu haldararnir eru hættir að vera þægilegir.
Bleyjur – Grysjur/blautþurrkur – Bossakrem – Eitthvað sem má auðvitað ekki vanta á ungbarnaheimili.
Handspritt – mild handsápa – Þegar börnin eru glæný eru þau mjög móttækileg sýklum og því mikilvægt að halda hreinlæti í góðu standi – sérstaklega þá utan aðkomandi hendur/gestir.
Mælir – Það er nauðsynlegt að eiga góðan rassamæli og stíla ef krílin skyldu grípa einhverja pestina en ef barn undir 3 mánaða fær yfir 38° hita þá skal strax leita til læknis.
Brúsi og létt/einfalt snarl – Þegar þú ert með barn á brjósti er auðvelt að gleyma eða hafa lítinn tíma til að hugsa um að næra sig. Þess vegna er nauðsynlegt að hafa brúsa við hendina og létt snarl eins og ávexti, hnetur og annað í þeim dúr.
Baðbali – Ekki er verra ef hann er á fótum en það léttir baðtímann helling.
Windy – saltvatnslausn – stílar – Windy eru stautar sem notaðir eru til að hjálpa barni að leysa vind. Saltvatnslausn er notuð við stífluðum nebbum og stílar sem hitalækkandi.
Ekki svo nauðsynlegt en eykur þægindi
Ungbarnaróla – Sum börn eru kveisubörn og líður þá oft best þegar þau eru á hreyfingu, þá er rólan einmitt mjög þægileg til að hvíla þreyttar hendur.
Burðarpoki/Burðarsjal – Þetta átti ég ekki með elsta barnið en þetta var hinsvegar himnasending með stelpuna sem vildi helst bara lúlla í fangi á daginn.
Svefnpoki – Ef þú ert ein/n af þeim sem hefur öryggið uppa 100% þá er hægt að kaupa svefnpoka sem börn geta ekki með nokkru móti togað upp fyrir höfuð og kemur það því í veg fyrir köfnunarhættuna sem getur stafað af teppi og sæng á meðan börnin hafa ekki vit á að draga það frá andliti.
Vagga – Þetta er eitt af því sem þarf ekki en er mjög þægilegt að hafa. Vagga er oft eitthvað sem gengur manna á milli í fjölskyldum eða bara eitthvað sem fólk kaupir til að hafa í stofunni á daginn.
Swaddle blanket – Þegar börnin eru í móðurkviði er ekki mikið um pláss undir lokin og líður þeim því best í þrengslum og hlýju. Þess vegna er gott að eiga “vafnings“ teppi en þú getur líka notað hvaða teppi sem er og vafið krílið þétt.
Hengirúm – Þetta er talið eitt það besta sem þú getur látið barnið þitt sofa í.
Matarstóll með ungbarnasæti – Þetta auðveldar matartímann svo mikið fyrir foreldra hvort sem annað barn er til staðar eða ekki. en það er líka hægt að nota bara ömmustól til að hafa krílið hjá ykkur á matmálstíma.
Þetta eru svona þeir hlutir sem best er að eiga áður en barnið mætir en endilega skoðið pistilinn hér eftir Rakel um nauðsynlega hluti fyrsta árið, þar kemur hún inn á hluti sem gott er að eiga þegar þau fara að borða og fleirra.
Ég vil endilega grípa tækifærið og benda á að Co-sleepers, ungbarnahreiður og stuðkanntar eru mjög varasamar vörur og ber að skoða það vel og vandlega áður en ákveðið er að fjárfesta í því. Endilega sendið fyrirspurnir á miðstöð slysavarna barna ef eitthvað virðist óljóst og þið ekki viss hvaða vörur eru öruggar fyrir gersemarnar ykkar.
Fáðu þér snarl í rúminu. Þar sem blóðsykurinn er mjög lágur fyrst á morgnana er gott að hafa þurrt kex, hafrakex eða tekex, við rúmið til að narta í um leið og þú vaknar, ritz kex eða saltstangir eru einnog mjög góðar. Ekki verra ef þú getyur leyft þér að vera dekurrófa og makinn færir þér morgunverð í rúmið.
Borðaðu oft en lítið í einu og aldrei verða svöng. Þú hefur sennilega enga matarlyst, en að svelta er það versta sem þú getur gert því þá líður þér enn verr. Með því að borða á nokkra tíma fresti, heldurður blóðsykrinum í jafnvægi . Það er betra að borða 5 litlar máltíðir á dag, heldur en 3 stórar.
Fáðu þér engifer og sítrónu. Prufaðu að setja nokkra sítrónusneiðar, eða kreista sítrónusafa út í heitt vatn og bragðbæta með hunangi. Engifer dregur úr ógleði og uppköstum. Prufaðu að narta í engiferkökur, eða setja sneiðar af ferskum engifer í heitt vatn í fimm mínútur, síaðu það og bragðbættu með hunangi. Einnig er hægt að kaupa engifer og sítrónu brjóstsykur frá Hap+ í apótekum og brjóstsykur sem heitir preggiepops.
Kolvetni. Gakktu úr skugga um að hver máltíð innihaldi kolvetnaríka fæðu svo sem, bakaðar kartöflur, hrísgrjón, pasta og brauð. Þetta er fæða sem brennur hægt og blóðsykurinn fellur síður, þá minnkar fæðan líkur á ógleði. Þetta er líka frekar hlutlaus matur og ætti að fara vel í maga. Forðastu mjög bragðsterka fæðu og mikla matarlykt ef þú getur meðan þér er óglatt.
Taktu góðan göngutúr og gakktu rösklega. Þú ert kannski ekki í skapi til að fara í leikfimi, en hófleg hreyfing slær oft á ógleðina.
Dreyptu á vökva. Gættu þess að hafa eitthvað við hendina til að dreypa á yfir daginn. Sumum konum finnst sódavatn róa magann. Forðastu drykki með koffeini svo sem kaffi og te, það er líklegt að þú hafir misst lyst á þeim hvort eð er. Ef þu eins og ég átt erfitt með að drekka vatn eða sódavatn þá er gott að dreypa á Poweraid eða Gatoraid til þess að forðast vökvatap. Annars er klakavatn líka mjög þægilegt eða MJÖG kalt vatn allavega.
Hvíld! Næst á eftir tómum maga, er þreyta versti óvinur þinn, þannig að þú skalt taka því rólega ef hægt er. Ef þú ert útivinnandi, skaltu leggja þig þegar þú kemur heim og fara snemma að sofa á kvöldin. Ef þú átt börn, reyndu að leggja þig með þeim á daginn séu þau á þeim aldri. Farðu í róandi bað með nokkrum dropum af lavender-,kamillu- eða engifer olíu.
Notaðu punktanudd. Prufaðu að þrýsta innan á únliðinn í smá stund. Það er líka hægt að kaupa úliðsband í apótekum sem er ætlað gegn bílveiki. Nálastungur og svæðanudd geta líka virkað ágætlega gegn ógleði.
Salthnetur eða hnetusmjör er mjög gott og stútfullt af próteinum.
Brjóstagjöf er mjög stórt ágreiningsmál og hefur verið í fjölda ára!
En nú hefur þróunin á mjólkurformúlu ná þeim stað að það er mjög lítill munur á næringarinnihaldi og meira að segja er hægt að segja að formúlan er áreiðanlegri því þú veist alltaf hversu mikla næringu barnið er að fá. Brjóstabörn fá aðeins þá næringu sem móðir innbyrgir og nær til móðurmjólkur.
Nú hef ég átt tvö börn og brjóstagjafir aldrei verið vesen hér, þrátt fyrir að brjóstagjöfin hafi gengið vonum framar með Alparós þá tókum við Ási meðvitaða ákvörðun um að venja hana á pela samhliða móðurmjólkinni um 4 mánaða til að minnka álagið á mér. Þessa leið var möguleiki á að skipta næturgjöfunum svo ég fengi betri hvíld. Ég sé sko ekki eftir þeirri ákvörðun í sekúndu!
Sumar konur mjólka vel, aðrar illa. Sumar kjósa að leggja ekki á sig álagið við brjóstagjöf því sama hvernig mjólkun gengur þá er það alltaf meira álag á móður ef barnið vakir mikið á nóttunni. Sumar konur mjólka helling en næringin kemur ekki til skila… Sama hver ástæðan er þá vita foreldrar vel hvað sínu barni er fyrir bestu og gera það auðvitað sem best er fyrir þetta dýrmæta líf sem þeim tókst að búa til.
Elsku fólk gerið það fyrir mig að dæma ekki nýbakaða foreldra fyrir þær ákvarðanir sem þau kjósa að taka fyrir kraftaverkið sem þau bera nú ábyrgð á, foreldrahlutverkið er nógu erfitt til að ná tökum á til að harðir dómar fari ekki að falla á þau. Hvað þá yfir hlutum sem þau oftar en ekki hafa enga stjórn á.
Anja Mist hefur hlakkað mikið til, hún er búin að vera mjög hjálpsöm við undirbúning og valdi hún litina og kökuna alveg sjálf.Veturinn hefur lagst ótrulega vel í Önju og eru mótefna gjafirnar sem hún fer í einu sinni í mánuði að skila sínu, Anja hefur ekki þurft súrefni síðan í enda júlí byrjun ágúst.
Veislan
Við fundum margt fallegt og skemmtilegt í Tiger, duttum þarna inn þegar að við vorum að versla afmælis kjólinn hennar Önju.H&M
Þetta er eitt af uppáhalds réttum Ása og er það því nokkuð reglulegur réttur á matseðli þessa heimilis. Ekki skemmir heldur fyrir að þetta er sjúklega einfaldur réttur!
Hráefni:
2x Bacon bréf
Hálfur pakki 80% skinka
Pasta (skiptir ekki máli hvaða tegund en ég nota oftast fussili eða penne)
1.5x Kryddostur (það eru til fleiri en ein tegund og mér þykir þær allar góðar bæði Örnu og MS)
500ml Rjómi (ég nota Yosa útaf mjólkuroþoli og það er sjuklega gott)
1x teningur nautakjötkraftur
Aðferð:
Þú byrjar á að sjóða pastað í sæmilega stórum potti. Á meðan pastað sýður, skerðu bacon og skinku í hæfilega bita og steikir á pönnu (mér finnst best að steikja baconið aðeins lengur og set það því fyrst og bæti svo skinkunni við þegar það er steikt). Settu það svo aðeins til hliðar á meðan þú gerir sósuna.
Sósuna gerirðu með því að setja rjómann í pott og skerð kryddostinn í teninga til þess að þeir bráðni fyrr, á sama tíma setur þú nautakraftinn útí og hrærir í þar til sósan er orðin smooth.
Þegar pastað er tilbúið, þá sigtarðu vatnið frá og bætir öllu hinu hráefninu útí og blandar saman. Einfaldara verður það ekki!
Mér finnst svo bilað gott að borða þetta með smá ripsberjahlaupi útá.
Mæður 
You must be logged in to post a comment.